Page 18 - 8modfen_12_li 1dnm

18. pH cetvelinde 0’a doğru gidildikçe asidik özellik artar, 14’e doğru gidildikçe bazik özellik artar.
K, L ve M çözeltilerinin asitlik bazlık derecesi aşağıdaki pH cetvelinde gösterilmiştir.
pH cetveli
ASİDİK BAZİK
K L M
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14

100 ml 100 ml 100 ml
K L M

Yapılan açıklamaya göre;

I. K çözeltisi M çözeltisine eklenirse her iki çözeltinin de kuvveti azalır.
II. K çözeltisi M çözeltisine eklenirse L çözeltisi elde edilebilir.
III. L çözeltisi K ve M’ye ayrı ayrı eklenirse, her iki çözeltinin de pH değeri azalır.

yorumlarından hangileri doğru olur?
A) Yalnız II B) I ve II C) I ve III D) II ve III

19. Periyodik sistemde yer alan ilk 18 element ve sınıf- 20. Kartopu bitkisi ile çalışmalar yapan bir araştırma-
landırılmaları renklendirilerek aşağıda verilmiştir. cı, bitkinin tohumlarını farklı yapıdaki topraklarda
yetiştirmiştir.
Metal Ametal Yarı metal Kartopu bitkisinin tohumlarını bazik özellikteki

toprakta yetiştirdiğinde kartopu bitkisinin çiçekle-
1. per yot H He ri kırmızı renk açmıştır.
2. per yot L Be B C N O F Ne
3. per yot Na Mg Al S P S CI Ar

Görseli inceleyen Yasin, Kaan ve Aynur aşağıdaki
yorumları yapmışlardır. 1. Durum 2. Durum
Yasin: 1. periyot yalnızca ametallerden oluşmakta- Aynı bitkiden alınan özdeş tohumları, asidik özel-
dır. likteki toprakta yetiştirdiğinde ise, bitkinin çiçekle-
Kaan: 2 ve 3. periyotlarda her üç sınıftan element ri mavi renk açmıştır.
bulunmaktadır. Buna göre;

Aynur: Her grupta yer alan element sayısı birbirin- I. Toprağın asidik ya da bazik olması kartopu bit-
den farklıdır. kisinin genlerini değiştirmiştir.
Buna göre hangi öğrencilerin yaptığı yorumlar II. Toprağın asidik ya da bazik olması bitkinin gen
doğrudur? işleyişini etkilemiştir.
A) Yasin ve Kaan B) Yasin ve Aynur III. Kartopu bitkisinin farklı renkte çiçek açması
GENEL DENEME 2 ifadelerinden hangileri doğrudur?
tohumların kalıtsal yapısındaki farklılıktan kay-
D) Yasin, Kaan ve Aynur
C) Kaan ve Aynur
naklanır.

A) Yalnız II
D) I ve II
C) I ve III B) II ve III

16